Going Down

Het stuk gaat over een gezin waarvan de vader ernstig getraumatiseerd is geraakt. Zijn trauma is ontstaan op de avond van de vliegramp in de Bijlmer in 1992. Hoewel het gezin niet in de Bijlmer woonde, maar enkel onder de aanvliegroute, heeft de gebeurtenis en de hele nasleep van politieke onduidelijkheid grote indruk op de vader gemaakt. In zijn val van steeds groter wordende waanzin sleept hij zijn hele familie mee. Daarmee is Going Down in eerste instantie een beklemmend familiedrama, waarin de gezinsleden te laf zijn om écht in te grijpen, met een verschrikkelijke afloop als gevolg. Maar Going Down is meer. Het is ook een filosofische soap, een ode aan Tsjechov en een gek science-fictionverhaal. De schrijver heeft zijn kale, heldere, ritmische dialogen en mijmerende monologen een bedrieglijk realisme meegegeven. Uiteindelijk is Going Down een stuk waarin het gaat om de tekst en niets dan de tekst. Dit past precies in de traditie van Theatergroep Toetssteen, die altijd nieuw ontwikkeld Nederlands repertoire speelt. Going Down is echter ook vernieuwend voor Toetssteen, omdat het is geschreven door een nieuwe, jonge auteur en omdat de stijl van de tekst breekt met de gebruikelijke realistische toon van voorstellingen van Toetssteen.

spel: Herman de Jongh, Christaan van der Wal, Cindy Eijspaart,
Freek Duynstee, Gerda van Roshum, Peter Slort en Janwillem Slort

tekst: Janwillem Slort
regie: Janwillem Slort
regie-assistentie: Hedy Wiegner
eindregie: Dick van den Heuvel
productie: Haiko van der Pol
vormgeving: Peter van Bokhorst
lichtontwerp: MaartenJan Hoekstra

met dank aan: Bauke Kappers

[slideshow_deploy id=’429′]