Lucy, een Monsterproces
De Haagse verpleegkundige Lucia de B. werd aanvankelijk verdacht van 13 moorden en 5 pogingen daartoe. Zij zou die moorden gepleegd hebben in diverse ziekenhuizen. De slachtoffers waren bejaarden en kinderen. In 2004 werd zij veroordeeld tot levenslang plus tbs wegens 7 moorden en 3 pogingen. Tot op heden heeft Lucia de B. alle moorden ontkend. Lucia de B. zou het slachtoffer zijn geworden van een subjectieve rechtsgang.
Hoofdpersoon in het toneelstuk Lucy. Een monsterproces van auteur Hans van Hechten is een jonge psycholoog, David Hartman. Hij is ambitieus en vol idealen over de mogelijkheden van zijn vak. Zijn directe baas, Judith Linschoten, een behoudende vrouwelijke psychiater, heeft de opdracht gekregen een psychologisch rapport uit te brengen over Lucy de B. Voor Linschoten staat de schuld van Lucy’s al bij voorbaat vast. Zij heeft in haar loopbaan voldoende soortgelijke gevallen meegemaakt. David wil achter de waarheid komen en hij is er met zijn jeugdig optimisme van overtuigd dat hem dat zal lukken. En dat nu valt in de praktijk tegen. Lucy blijkt minder toegankelijk dan hij zich had gewenst. Voorspelbaar ook wel, omdat zij na alle verhoren wel genoeg heeft van dat gespit in haar privéleven. En wat vooral bij de uitspraak van de rechtbank een grote rol speelt is een statistische berekening van de kans dat zoveel patiënten in de aanwezigheid van één verpleegkundige zou kunnen overlijden. Voor David wordt het bijna een even grote nachtmerrie als voor Lucy zelf. Wie is de schuldige: Lucy of de rechters met hun aanvechtbare bewijsvoering? David daagt ze uit, roept ze ter verantwoording in een theatraal vormgegeven rechtszitting. Een courtroom drama dat eindigt in een ontluisterend beeld van onze rechtspraak en in het tragische lot van een tot levenslang veroordeelde.
Lucy. Een monsterproces is een toneelstuk over de subjectieve kanten van onze rechtspraak. Het is een fenomeen dat zich in allerlei vormen en in andere maatschappelijke verbanden voordoet, niet alleen in de rechtszaal. Wanneer eenmaal een bepaalde stemming tegen een persoon of een groep is ontstaan, is het moeilijk, zoniet onmogelijk, die stemming nog een andere kant op te sturen.
Hans van Hechten baseerde zich bij het schrijven van zijn stuk op het boek van Ton Derksen: Lucia de B., reconstructie van een gerechtelijke dwaling.
tekst: Hans van Hechten
regie: Floor Maas
spel: Esther Werneke, David Pullen, Ineke Veenhoven, Paul Adama, Boy Hazes, Anne van der Schoot, Frank Klijn, Harry van Zon, Fred Greebe, Chris Redmeijer, Ingelise de Jongste
regie assistentie:Chris Redmeijer
productie:Wendelien Vinkenoogkostuums:Josje Timmers
Ineke Veenhoven
Sally Dyer
Nina Pamdecor ontwerp:Nina Pamuitvoering decor:Snoeij & Snoeijlichtontwerp/uitvoering: Maarten Verheggen
Adriaan van Willigen
Maikel Fleminksrekwisieten:Nienke Strikwerdagrafisch ontwerp:Nina Pam
Peter van Bokhorstfotografie:Boy Hazespubliciteit:Roos Schlikker
MediaVilla / Leonie Kruisinga met dank aan:LIRA Fonds
Amsterdams Fonds voor de Kunst
Aan de Amstel Producties en Evenementen BV
Media College Amsterdam
Styling Academie Amsterdam
Nova College Amsterdam
Fiona Makkink
Fonds voor de Letteren
[slideshow_deploy id=’424′]